ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ 2012

Γ1.

Άντρες στρατιώτες και των Αθηναίων και των άλλων συμμάχων, ο αγώνας που πρόκειται να διεξαχθεί θα είναι ομοίως κοινός σε όλους για χάρη της σωτηρίας και  της πατρίδας το ίδιο  και για καθέναν από εμάς και για τους εχθρούς μας (για καθέναν από εμάς όχι λιγότερο απ’ ό,τι για τους εχθρούς μας). Γιατί, αν τώρα νικήσουμε με τα πλοία (στη ναυμαχία), θα υπάρχει η δυνατότητα στον καθένα να ξαναδεί τη δική του πόλη που βρίσκεται κάπου. Δεν πρέπει λοιπόν να αποθαρρύνεστε  κι ούτε να παθαίνετε   ό,τι ακριβώς  οι πιο άπειροι από τους ανθρώπους, οι οποίοι, αφού νικηθούν στις πρώτες (πολεμικές) αναμετρήσεις, στη συνέχεια για πάντα  έχουν την προσδοκία  του φόβου όμοια με τις συμφορές τους (βρίσκονται υπό τη διαρκή προσδοκία όμοιας συμφοράς). Αλλά και όσοι από τους Αθηναίους είστε παρόντες, επειδή (που) είστε ήδη πολύ εμπειροπόλεμοι, και όσοι από τους συμμάχους επειδή (που) πάντα εκστρατεύετε μαζί μας, θυμηθείτε τους παραλογισμούς των πολέμων (τα  παράδοξα που συμβαίνουν στους πολέμους).

Γ2.

ἀγών: τοὺς ἀγῶνας

ναυσίν: (ὦ) ναῦ

ὅπερ: αἷσπερ

πρώτοις: προτέροις

σφαλέντες: σφαλεῖσι(ν)

κρατήσωμεν: κράτει

ἐπιδεῖν: ἐφορᾶν

πάσχειν: πείσεται

ἔχουσιν: σχοίην

μνήσθητε: ἐμνήσθησαν

Γ3α.

στρατιῶται: ονοματικός ομοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός στο ἄνδρες

τῳ: δοτ. προσωπική στο απρόσωπο ρήμα ἔστι

ἀθυμεῖν: υποκ. του απρόσωπου ρήματος χρή, τελικό απρμφ. (υποκ. το ενν. ὑμᾶς)

τῶν ἀνθρώπων: γεν. διαιρετική στο οἱ ἀπειρότατοι

ταῖς ξυμφοραῖς: ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός, δοτική αντικ/κή στο ὁμοίαν

τῶν παραλόγων: αντικείμενο του ρήματος μνήσθητε

Γ3β.

1.    Ὁ Νικίας εἶπεν ὅτι, εἰ κρατήσαιεν/κρατήσειαν, εἴη τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν

2.    Ὁ Νικίας εἶπεν, εἰ κρατήσαιεν/κρατήσειαν, εἶναί τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν

Παρατηρήσεις:

1.    Το ρήμα λέγω συντάσσεται με ειδική πρόταση και με ειδικό απρμφ. (αυτοί είναι οι δύο τρόποι που ζητάει η άσκηση)

2.          Είναι δυνατόν, μολονότι η εξάρτηση  είναι  από ρήμα ιστορικού χρόνου (εἶπεν),   να μην υποστεί αλλοίωση η υπόθεση και να διατηρήσει την υποτακτική (ἢν κρατήσωσι ταῖς ναυσίν)· στην περίπτωση αυτή το περιεχόμενο της υποθετικής πρότασης φανερώνει γνώμη του υποκειμένου της πρότασης και όχι του συγγραφέα ή τονίζεται κάτι ως βέβαιο ή με έμφαση. Για τον ίδιο λόγο και η δευτερεύουσα ειδική πρόταση είναι δυνατόν να εκφέρεται με οριστική και όχι με ευκτική πλαγίου λόγου. 
                  

3. 

  ΣΧΟΛΙΟ: Καλοί μου φίλοι, εκπλήσσομαι κάθε φορά που λέγεται ότι κάποια από τα θέματα που τέθηκαν δεν ήταν sos. Ποιος και με ποιο δικαίωμα ΄΄τζογάρει΄΄ στο μέλλον σας; Αδιανόητο να περιμένετε όλα αυτά τα χρόνια τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και η προετοιμασία σας να είναι ελλιπής επειδή κάποιοι ενερυθρίαστα σας προτείνουν  sos.  Είδατε ποτέ κανέναν απ'αυτούς να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη; Κι αν την αναλαμβάνει, υφίσταται κάποιες συνέπειες; Δυστυχώς, το δικό σας μέλλον φαλκιδεύεται. Γι' αυτό κλείστε τ' αυτιά σας στις κάθε είδους σειρήνες και ολοκληρώστε την προετοιμασία σας.Καλή επιτυχία στα υπόλοιπα μαθήματα!