Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΈΣ

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ  ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Οι δευτερεύουσες αναφορικές προτάσεις της Λατινικής εκφέρονται με υποτακτική:

·     λόγω πλαγίου λόγου

·     λόγω έλξης έγκλισης

·     όταν δηλώνουν το δυνατό – ενδεχόμενο

·     όταν έχουν συγχρόνως και επιρρηματική σημασία, όπως για παράδειγμα οι αναφορικές συμπερασματικές

ΑΣΚΗΣΗ

Να δικαιολογηθεί η υποτακτική των αναφορικών προτάσεων που ακολουθούν:

1. quae scripsisset (27)

2. quae ad concordiam pertinerent (37)

3. quae velit victor (37)

4. quorum auxilio  victoria parta sit (37)

5.  qui aut ea non videant (42)

6. (qui) aut ea dissimulent (42)

7. qui non videat coniurationem esse factam (42)

8. qui non fateatur (42)

9. quem metuat (44)

10.a quo se metui putet (44)

11.qui pro re publica cadat (46)

12.quod imperandum militibus esset (48)

13.in quo ipse cum amicis futurus esset (48)

14.quae perisset (48)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. quae scripsisset (27): λόγω πλαγίου λόγου

2. quae ad concordiam pertinerent (37): δυνατό-ενδεχόμενο

3. quae velit victor (37): λόγω έλξης

4. quorum auxilio  victoria parta sit (37): λόγω έλξης

5.  qui aut ea non videant (42): αναφορική συμπερασματική

6. (qui) aut ea dissimulent (42): αναφορική συμπερασματική

7. qui non videat coniurationem esse factam (42): αναφορική συμπερασματική

8. qui non fateatur (42): αναφορική συμπερασματική

9. quem metuat (44): λόγω πλαγίου λόγου

10.a quo se metui putet (44): λόγω πλαγίου λόγου

11.qui pro re publica cadat (46): λόγω έλξης

12.quod imperandum militibus esset (47): λόγω πλαγίου λόγου

13.in quo ipse cum amicis futurus esset (47): λόγω πλαγίου λόγου

14.quae perisset (47): λόγω πλαγίου λόγου